Mr. Hanne Bijnens

Afgestudeerd als Master in de Rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven (Juni 2010).
Houder van een certificaat bijzondere opleiding jeugdrecht, uitgereikt door de Orde van Vlaamse Balies in samenwerking met alle Vlaamse universiteiten (2011-2012)

Voorzitter van de Conferentie van de Jonge Balie te Tongeren van 2013 tot 2015

Opleiding tot erkend familiaal bemiddelaar NDA 2023

Wij verliezen een gedreven advocate en enorm warme collega 

 

Rouwregister Mr. Hanne Bijnens

 

-Omnius deelt herinneringen aan Hanne-

Lieve Hanne,

2025 zou het jaar worden waarin alles opnieuw goed zou komen, daar gingen we vanuit. Daar vertrouwden we op. Er was geen andere optie. We keken ernaar uit om je terug te zien op kantoor, om te beginnen een paar dagen per week. Dit jaar zou ook het jaar zijn dat je vijftien jaar op kantoor zou zijn. Een mijlpaal, die zeker gevierd moest worden na een moeilijk jaar. Jij was ook degene die er altijd aan dacht om zeker die speciale momenten niet te vergeten.  

Ons verdriet vandaag is niet in woorden te vatten. Het voelt onrechtvaardig en onwerkelijk. Maar, Hanne, we denken niet aan wat nog had kunnen zijn, we willen stilstaan bij hoe prachtig jouw leven was en hoeveel je betekende, niet alleen voor iedereen bij ons op kantoor, maar voor zovelen.

Want Hanne, het was mooi, het was prachtig.

 Opzoekingen leren ons dat Hanne vooral een populaire Scandinavische meisjesnaam is en het betekent oorspronkelijk ‘genade’ en ‘gracieus’. Omdat wij bij een kantoor als OMNIUS natuurlijk onderling Latijn spreken, zeggen we dan: nomen est omen—de naam is een voorteken.

 In 2010 hebben we je zien starten op kantoor, je moest toen nog 23 worden. Zo jong en toch had je al dadelijk een klik met iedereen. Als wij spreken vandaag met collega’s van vroeger en van nu, dan komt altijd hetzelfde terug. Je was een collega zoals er maar weinig zijn: altijd ontspannen, altijd een lach. Omnius was eigenlijk een tweede thuis voor jou, en dat maakte dat er een heel gemoedelijke, familiale sfeer was. Er is heel veel afgelachen. We zagen je nooit opgejaagd, je leek nooit gestresseerd. Waarom je druk maken? Alles komt uiteindelijk toch altijd in orde. Je kon zo ook rust brengen, mensen geruststellen. Je nam uitgebreid de tijd om met iedereen te praten, oprecht geïnteresseerd. Je werd ook in vertrouwen genomen door je collega’s, er ontstonden hechte vriendschappen. De anekdotes van op kantoor die de laatste dagen zijn gedeeld door collega’s en oud-collega’s zijn ontelbaar. Gesprekken met jou konden soms al eens -heel- lang uitlopen.

Het was logisch dat je ook voorzitter van de Jonge Balie zou worden. Je vond je roeping in het organiseren en verbinden. Daar kon je je in uitleven, samen met de andere bestuursleden. Op de mosselsouper op 18 oktober was je samen met Sile als eerste aanwezig van het kantoor. Je keek er immers zo naar uit iedereen terug te zien en opnieuw deel uit te maken van het balie-leven.

Of het nu ging om een balieactiviteit, een feest, een jubileum, of een kantooractiviteit, jij wou ook dat alles tot in de puntjes verzorgd was. Samen met jou het 50-jarig bestaan van Omnius vieren was een prachtig voorbeeld van je gedrevenheid, je oog voor detail. Alles moest juist zijn, mooi zijn.

 Altijd kwam je piekfijn voor de dag: geen winterprik, najaarsstorm, druilerige dag of hittegolf die daar afbreuk aan kon doen. Zelfs als je pas ziek was geweest of een hectische ochtend had doorgemaakt, arriveerde je impeccable op kantoor. Jouw bureau was een ideaal van orde en netheid en efficiëntie (dat is de yin), en het kreeg voltooiing in decoraties met een persoonlijke touch (de yang). Bloemetjes, foto’s van je kinderen en Benjamin, en een herinneringsprentje van je opa maakten het tot een warme plek.

 Je sociaal zijn, je diepe connectie met mensen straalde ook uit in je werk, zeker als er kinderen betrokken waren.

Als jeugdadvocaat maakte jij zeker een verschil. Je kende je dossiers door en door. Eén berichtje aan jou en we kregen de hele context onmiddellijk doorgestuurd.  Ik weet nog dat je vertelde over een zaak waar je de twee kleine wenende zusjes op de jeugdrechtbank moest troosten omdat niemand anders dat deed. Jouw warme knuffel was zo nodig voor die meisjes op dat moment. Het was tekenend voor jou, voor je warmte, je empathie, je aandacht voor kinderen.

In je werk als familierechtadvocaat werd je gerespecteerd door cliënten én tegenstrevers, door notarissen en op de rechtbank. Je ging tot het uiterste voor je cliënten, en dat ging verder dan enkel het juridische. De consultaties duurden lang omdat jij echt interesse had en ruimte wou geven voor emoties en verhalen die van belang waren voor je cliënten. De reacties die we nu lezen op sociale media en in het rouwregister zeggen veel. Je stond bekend om je betrokkenheid, je correctheid, je oplossingsgerichtheid.

 Binnen de werkcontext hadden we onze nodige besprekingen. Daarenboven had jij de gave om feilloos aan te voelen wanneer er ruimte was voor een persoonlijk gesprek. Soms luchtig, soms diepzinnig. Je hoefde het niet te vragen; je wist gewoon wanneer het nodig was. Je gaf ons méér dan professionele collegialiteit; je gaf vriendschap.

Minder diplomatiek gezegd: de middagpauzes op kantoor waren vaak héél plezant dankzij jou.

 Je vastberadenheid om conflicten niet erger te maken, maar te verzachten kwam ook naar voren toen we samen de opleiding tot bemiddelaar volgden. Het was een intensief traject, en ook daar was het contact met de andere deelnemers authentiek. Dat lag ook in de lijn van hoe je je cliënten wou helpen, je was zeker niet iemand die olie op het vuur zou gooien, maar jij wou verbinden, oplossingen zoeken die in het belang waren van de partijen, van de kinderen.

 Je roots liggen diep in het kantoor. Als kleindochter van stichter Mr. Albert Bijnens, en dochter van Marc droeg je de waarden van ons beroep met trots verder. Je was fier op het advocaat-zijn en op de advocatenfamilie waartoe jij behoort. Uw ondernemerschap kwam ook naar voren toen je partner werd op kantoor, en in de tijd dat we juridisch advies gaven bij C-Mine Crib aan jonge ondernemers. Je wist helder te verwoorden hoe jij de toekomst zag, met een mix van ambitie en menselijkheid.

 En dan was er je band met je zus Sile, die jouw stagiaire werd. Jullie waren bijna onafscheidelijk—consultaties samen, onderlinge besprekingen, overal samen naartoe. Jullie deelden niet alleen een familieband, maar gaven elkaar ook diepe, wederzijdse waardering en steun.

Je was een bevlogen advocate met je familie- en jeugddossiers die geen referentienummers waren, maar verhalen, vragen en noden van échte mensen. Je was ook een grote dierenvriend, maar bovenal een zorgzame en liefdevolle mama voor Viktor en Louise. Je hebt zo veel gegeven, ook aan ons. Dank daarvoor, lieve Hanne.

 In december zagen we je nog op kantoor en op ons kerstetentje. Ondanks het nieuws van je laatste scan gingen we er met jou vanuit dat alles toch wel weer goed zou komen, want er was geen andere optie, we bleven hopen.

Tot het ineens zo snel ging. Op de dag dat de wereld bedekt was onder een helder wit deken van sneeuw, kwam dat onvoorstelbare bericht van je papa.

Hanne, je hebt een blijvende indruk nagelaten, je laat een leegte achter die we moeilijk kunnen bevatten. Maar je laat ook een nalatenschap van warmte, talent en vriendschap. Dankjewel, lieve Hanne, voor je glimlach, je kracht en de kleuren die je ons leven hebt gegeven.

 Aan Benjamin, Viktor, Louise, Marc, Arlette, Niels, Sile, en iedereen die je liefhad: ons medeleven is groot. Jullie mogen trots zijn op wie Hanne was en wat ze betekende en zal blijven betekenen voor ons kantoor, en voor zoveel mensen.

Namens de Omnius-collega's van Hanne

Genk, 18 januari 2025