Mr. Wilfried Theunis - specialist medische aansprakelijkheid en vennoot bij Omnius Advocaten - verdedigde een patiënte die het slachtoffer was geworden van een bijzonder ernstige en uitzonderlijke reactie op de toediening van een bepaald geneesmiddel.
De patiënte doorliep eerst de administratieve procedure voor het Fonds voor de medische ongevallen (hierna: het Fonds). Dit Fonds weigerde echter de schade van de patiënte te vergoeden omdat het oordeelde dat er geen sprake was van abnormale schade (in de zin van de Wet van 31 maart 2010 betreffende de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg).
Het Fonds stelt zich vaak erg streng op en neemt dus niet gemakkelijk aan dat patiënten abnormale schade geleden hebben. Daarom adviseerde Mr. Theunis om het geschil voor te leggen aan de rechtbank. De patiënte legde zich dus niet neer bij de beslissing van het Fonds en dagvaardde het Fonds voor de rechtbank.
Het hof van beroep te Antwerpen heeft nu (net als de eerste rechter) de patiënte integraal gelijk gegeven.
Het hof volgt de argumentatie van de patiënte en oordeelt dat de patiënte wel degelijk abnormale en ernstige schade heeft geleden. Zij was het slachtoffer geworden van een onvoorzienbaar, uitzonderlijk risico na de inname van het geneesmiddel. De schade die hiervan het gevolg was, had niet kunnen worden vermeden, zodat de betrokken geneesheren geen fout begingen. Het hof bevestigt ook dat de schade een bijzonder zware verstoring van de levensomstandigheden met zich mee had gebracht.
Aangezien het hof vaststelt dat (1) de voorwaarden om te spreken van een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid vervuld waren én (2) de complicatie bovendien ernstige schade had veroorzaakt, was het Fonds gehouden een schadevergoeding te betalen aan de patiënt.
Het hof van beroep veroordeelde bijgevolg het Fonds tot betaling van een vergoeding voor alle schade die de patiënte als gevolg van de uitzonderlijke complicatie geleden had.
In bepaalde gevallen kunnen patiënten dus van het Fonds een schadevergoeding verkrijgen, zelfs wanneer de behandelende arts geen fout heeft begaan.
